என் வயது 46. பிளஸ் 2 வரைதான் படித்திருக்கிறேன். நிரந்தரமாக எங்கும் பணிசெய்ய முடியவில்லை. உடன்பிறந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள். அம்மாவின் ஓய்வூதியத்தில்தான் நான், என் மனைவி, பிள்ளைகள் சாப்பிட்டு வந்தோம். தாயாரும் தற்போது காலமாகிவிட்டார். என் எதிர்காலம் குறித்த

உங்களின் ஜாதகத்தைப் பார்த்தேன். திருச்சிக்கு அருகேயே உள்ள சமயபுரம் மாரியம்மனை தொடர்ந்து 21 வாரங்கள் சென்று தரிசியுங்கள். உட்கார்ந்து கவலைப்படுவதில் எந்த உபயோகமும் இல்லை என்பதை உணர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

சிறிய சிட்டுக்குருவி எங்கெங்கோ அலைந்து தனக்கென்று கூடு கட்டிக் கொண்டு, குருவிக் குஞ்சுகளுக்கு உணவு சேகரித்து கொண்டு வந்து கொடுக்கிறது. மனம் நல்ல பக்குவத்தில் இருக்கும் மத்திம வயதில் உள்ளீர்கள்.

தனக்கு எல்லோரும் உதவி செய்ய வேண்டும் என்கிற எண்ணம் இருந்ததெனில், முதலில் அதை தூக்கி எறியுங்கள். நான் பலருக்கு உதவும் நிலைக்கு வரவேண்டும் என்று உழைக்கத் தொடங்கி விடுங்கள்.

பொதுவாகவே எவ்வளவு ஏழ்மையான நிலையில் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. பத்து வருடங்கள் கடினமாக உழைத்து விட்டால் போதும். மேன்மையான நிலைக்கு வந்து விடலாம்.

நாளை உழைக்கலாம் என்று தள்ளிப்போட்டுக் கொண்டே, என்ன செய்யலாம் என்று தினமும் ஒருவரை சந்தித்து கேட்டுக் கொண்டே இருந்தால் எதுவும் செய்ய முடியாது.

முடியும்போது அதிகாலைப்பொழுதில் பசுக்களுக்கு அகத்திக்கீரை வாங்கிக் கொடுங்கள். கோமாதா காமதேனுவை உங்கள் வீட்டிற்கு அனுப்பி வைப்பாள்.